ISF Tsjechië: een super ervaring!!

• 

Details

Published on Monday, 08 July 2013 10:23

Written by Emma Coppenolle

Hits: 4063

22 juni vertrokken Kimsy en ik samen met nog 22 andere Belgische atleten naar het ‘world schools championship’ in Tsjechië. Ik zal kort even uitleggen hoe we daar geraakt zijn. Op 1 mei was er een selectiewedstrijd die in principe iedereen kan meedoen, individueel of in een schoolploeg, op voorwaarde dat je vooraf bent ingeschreven via je school. Er zijn 5 verschillende groepen van disciplines: spurt, horden, werpen, springen en lange afstand. Je moet zowel op de selectiewedstrijd als op het wereldkampioenschap 2 disciplines uit 2 verschillende groepen meedoen. Ik koos 2 keer voor 200 en ver en Kimsy voor de 100h en polsstok. Bij elke prestatie die je levert, krijg je punten tussen 0 en 100, die vooraf vast liggen. Bv. Ik liep in Tsjechië op de 200m 25’98 en voor die tijd kreeg ik 61 punten.

 

 

Op de selectiewedstrijd geldt dus hetzelfde principe en nadat je je 2 disciplines hebt afgewerkt worden je punten opgeteld en zo werden voor de selectieploegen de 6 beste meisjes en 6 beste jongens geselecteerd. Voor de schoolploegen die al uit 6 atleten bestond, werd gewoon de beste schoolploeg van de jongens en de beste schoolploeg van de meisjes geselecteerd.

Aan dit scholenkampioenschap namen in het totaal 23 landen mee: België, England, Slovakije, China, Botswana, Turkije, Polen, Tsjechië, Bulgarije, Brazilië, Duitsland, Brazilië, Australië, Spanje, Frankrijk, Liechtenstein, Armenië, Kroatië, Oostenrijk, Israël, Nederland, Saoedi-Arabië en Macedonië. De eerste 9 landen die ik heb opgesomd deden mee zowel met een selectieploeg als schoolploeg, de anderen alleen met een schoolploeg.

Zaterdag 22/6 (Dag 1): Ons vliegtuig vertrok al om 9u10, dus het was zeer vroeg opstaan (5u30!) om op tijd in Zaventem aan te komen. Toen eindelijk de polsstokken en de speren ingecheckt waren kon onze reis beginnen met als eindbestemming Karlovy Vvary in Tsjechië. Op de luchthaven van Praag stonden ons al 2 meisjes op te wachten die ons voor heel het verblijf in Tsjechië zouden begeleiden en tolk spelen, want in Tsjechië spraken ze amper Engels. Voor we in Kalovy Vary aankwamen moesten we eerst nog een anderhalf uur in de bus zitten, samen met de Armeense meisjes. Onze eerste indruk bij het zien van ons verblijf was: “moeten wij in dit gebouw slapen???” Het gebouw was eigenlijk een internaat, die al redelijk oud was en ook het eten die we bij onze aankomst kregen (kip) viel niet echt in de smaak… Bij onze aankomst kregen we van de organisatie zelf een drinkbus, stylo, een kaart van Korlovy Vary en een T-shirt. Daarna was er tijd om onze kamers verkennen, die waren ook heel primitief, maar we hadden wel alles wat we moesten hebben. De wc’s en douches waren wel gezamenlijk voor heel de gang, maar voor ons persoonlijk was dat geen probleem. We hadden immers al afgesproken met de Israëlische en Braziliaanse meisjes wanneer wie ging douchen… Het leuke was dat het gebouw uit 2 delen bestond die recht tegenover elkaar stonden, dus als we door ons raam keken zagen we het andere deel van het gebouw. Zo konden we al een beetje converseren met andere delegaties  In de late namiddag hebben we nog een boswandeling gemaakt en daarna was het weer tijd om te eten, opnieuw warm eten en opnieuw kip… ’s avonds was er nog even tijd om kennis te maken met andere delegaties en dan was het bedtijd.

Zondag 23/6 (Dag 2): Na een lekker ontbijtje kregen we de mogelijkheid om op een kleine piste nog te trainen of, zoals ik gedaan heb, los te werken. Daarna was het al middag en alweer tijd om te eten…KIP! In de namiddag moest iedereen met de bus naar de openingsceremonie in Sokolov, dus voor deze gelegenheid moest iedereen zijn training aandoen wat op dat moment wel verschrikkelijk warm was aangezien het meer dan 25°c was. Voor we het culturele centrum binnen gingen, kwamen alle delegaties samen op een groot plein die ervoor lag. En wat doen we dan??? Foto’s nemen met andere delegaties  dat bracht wel leuke taferelen met zich mee. We stonden bijvoorbeeld klaar om op de foto te gaan met de Engelsen en plots waren de Fransen en Australiërs daar ook, waardoor we op de duur met heel veel waren. De openingsceremonie gebeurde zeer plechtig met de voorstelling van de landen en het naar boven hijsen van de vlag. Aangezien we in shiften met de bus terug naar ons verblijf werden gebracht, was er nog tijd om de wedstrijdpiste al eens te verkennen of om naar de winkel te gaan. Rond 18u was er dan normaal een bus voorzien om ons terug te brengen naar ons verblijf, maar die liet iets langer op zich wachten, dus een perfecte gelegenheid om de Australische jongens een beetje beter te leren kennen ;) . We aten (kip) en ’s avonds zaten we nog eventjes buiten met andere delegaties, maar we moesten al vroeg naar ons bed, want de volgende dag begon de wedstrijd.

Maandag 24/6 (dag 3): de eerste wedstrijddag. Er reden bussen naar de piste tussen 7u en 9u, gelukkig was mijn 200m maar om 12u15 en kon ik dus één van de laatste bussen nemen. Bij de piste was er ook een tribune, die alleen voorbestemd was voor de atleten. Elk land had er zijn vaste plaatsen. Ik moest al om 10u45 beginnen opwarmen, want een half uur op voorhand werden we al in de oproepkamer verwacht, waarna je dan samen met de andere atleten van die discipline werd begeleid naar waar je moest zijn. Bij de 200m was er maar 1 reeks die bestond uit mezelf, een Poolse, Botswaanse, Slovaakse en Bulgaarse. Ik heb die reeks gewonnen met 25’98. In de namiddag stond er voor mij nog verspringen op het programma. Dit liep niet zo goed, dus daar wijk ik liever niet verder over uit.. Die avond was het weer vroeg naar bed, want de volgende dag was de 2^de wedstrijddag.

Dinsdag 25/6 (dag 4): Vandaag beloofde een drukke dag te worden… We moesten al vroeg opstaan, want aangezien de wedstrijd om 9u be, reden er al bussen vanaf 6u tot 8u. Ik nam de bus van 7u30, want ik moest maar aantreden om 11u40. Kimsy haar wedstrijd begon al vroeg, dus zij nam de bus al om 6u45! Kimsy moest vandaag nog haar 2 nummers doen. Ze begon om 9u15 al met de 100h en liep die in een tijd van 16’58. Even later deed Kimsy nog polsstokspringen en sprong 3m30. Op dag 2 van de wedstrijd moest ik alleen nog maar de 200m doen in de zweedse aflossing (100-200-300-400). We werden met onze ploeg 4^de van de reeks na de Slovaken, Engelsen en Chinezen. In de namiddag was het in het centrum van Karlovy Vary een Frienship relay: er waren 20 ploegen van 20 atleten, medewerkers en begeleiders (alle landen door elkaar). Elke ploeg kreeg een T-shirt met een bepaalde kleur, zodat we gemakkelijk konden zien aan wie we moesten aflossen. ’s Avonds maakten we ons klaar voor de ‘Evening of Nations’, waarbij elke delegatie een standje kreeg waar hij de specialiteiten van zijn land kon promoten. Bij ons lag er natuurlijk veel chocolade. Iedereen mocht dan van kraampje tot kraampje gaan om dingen te proeven of om kleine souvenirtjes mee te nemen. Daarna moesten alle 23 delegaties nog een klein optreden geven, zoals bijvoorbeeld een volksdans,… iets typisch voor hun land. Wij hebben ’t smidtje gedanst.

Woensdag 26/6 (dag 5): na een zeer leuke, maar korte avond/nacht was het tijd voor een beetje sight seeing: we verkenden Karlovy Vary, waarbij de Belgen de ambiancemakers bij uitstek waren! We bezochten ook een school met heel speciale architectuur en een sporthal waar in België alle leerlingen wel van dromen. Waar bij ons misschien een tribune in zou staan, stonden daar tegen de muren zetels van de ene kant naar de andere kant van de sporthal! En ze zaten/lagen zo goed! (ik spreek uit ervaring :p). Als laatste activiteit hebben we nog een shoppingcenter in Sokolov bezocht, echt FANTASTISCH! Terug in ons verblijf moesten we ons klaarmaken voor de sluitingsceremonie en de ‘Farewell party’. In de sluitingsceremonie werden alle prijzen uitgereikt. Met onze selectieploeg werden we 5^de van de 9 ploegen, dus daarmee waren we heel tevreden. Er werd ook een fairplay trofee uitgereikt. Daarvoor moest elke delegatie een land opgeven waarvoor we bewondering hadden, die we leuk vonden,… Wij stemden voor Australië, want die jongens waren zeer sociaal en zeer vriendelijk. Blijkbaar waren we niet de enige die dat vonden, want zij kregen die fairplay trofee. Uiteindelijk werd ook de vlag van ISF weer naar beneden gehaald en werd ze plechtig doorgegeven aan China, want binnen 2 jaar gaat het World Schools Championship daar door. Na de sluitingsceremonie was er dan die afscheidsfuif met een echte DJ, waar nog 1 keer alle delegaties bij elkaar waren en waar we ons nog 1 keer konden laten gaan. Een perfecte afsluiter!!!

Donderdag 27/6 (dag 6): Het was alweer tijd om naar huis te gaan  Persoonlijk had ik daar echt nog geen zin in! Onze kamers moesten al om 7u ontruimd zijn om om 8u30 terug met de bus naar Praag te keren. Wat wel zeer leuk was, was dat ons vliegtuig maar om 18u10 vertrok. We hadden dus nog een hele dag en die hebben we dan ook gevuld met een bezoek aan Praag. Eenmaal terug in Zaventem was het afscheid nemen van alle fantastische mensen die we daar hebben leren kennen en was het weer back to reality…

De trip naar Tsjechië was echt een unieke ervaring die je zeker moet meepikken als je de kans krijgt! Niet alleen de wedstrijd, maar ook de sfeer tussen de verschillende delegaties was fantastisch!!! Zeker voor herhaling vatbaar!!