Afscheid van Trainersduo

• 

Gegevens

Gepubliceerd op woensdag 18 april 2012 16:53

Geschreven door BULTINCK

Hits: 3398

Tijdens ons jaarlijks eetfestijn op zaterdagavond nam onze club afscheid van het trainersduo Eric Allegaert en Eric Vandendriessche. Bij 'Lees meer' vind je de gelegenheidstoespraak van onze voorzitter Rita.

Dames en heren, beste atletiekliefhebbers,

Onze club AC Deinze bestaat reeds 16 jaar en in die periode werden door onze atleten en atletes vele mooie prestaties neergezet. Niet alleen regionaal, maar ook provinciaal, nationaal en zelfs internationaal kunnen we terugblikken op meerdere titels en podiumplaatsen. Natuurlijk zijn het de atleten zelf die voor de prestaties zorgen. Maar we weten allemaal, dat dit niet kan zonder de begeleiding en de steun van hun trainers.

Vandaag nemen we afscheid van twee iconen op dit vlak. Reeds lang vóór de oprichting van AC Deinze – ten tijde van het vroegere Ajax – waren Eric Allegaert en Eric Vandendriessche hier actief als trainers voor de langeafstandsnummers, in vaktermen 'halve fond en fond'. Onze beide Erics waren in hun jonge jaren zelf geen onverdienstelijke atleten, hoewel ze moesten opboksen tegen de échte felle kleppers uit de gouden Belgische tijden van het veldlopen en het pistewerk : Puttemans, Polleunis, Mignon, Schots, en noem maar op.

Met dezelfde 'Flandrien' gedrevenheid waarmee ze zelf hun sport beoefenden, hebben Eric en Eric zich dan gestort in het coachen van jonge, en ook wel minder jonge atleten. Ontelbare uren werk slopen in het opstellen van trainingsschema's, of het aanpassen ervan indien nodig. Trainingsessies op woensdag en vrijdag werden minutieus voorbereid, begeleid, bijgestuurd. In de loop der tijd werd alles ook steeds professioneler : niet enkel gewone raadgevingen en looptips, maar ook voedingstips, wetenschappelijke begeleiding, modernere methodes werden ingelast.  Dat alles met één doel voor ogen : iedere aangesloten atleet naar een hoger niveau tillen, volgens diens eigen mogelijkheden. Want een persoonlijk record is voor een atleet minstens evenveel waard als een titel.

En dus hadden onze Erics ook en vooral oog voor de atleet als mens. Hoeveel maal hebben we hen niet gezien op wedstrijden, dicht bij huis of heel ver weg, om hun poulains aan te moedigen. Meermaals werd de fiets van stal gehaald om lange trainingen mee te begeleiden. Waren atleten in een moeilijke periode met tegenvallende prestaties, toch bleven ze vertrouwen hebben in hen, waren ze plots ‘mental coach’ en brachten hem of haar er weer bovenop. Zo werden de  verhoudingen trainer – atleet omgesmeed tot hechte vriendschapsbanden. En daar ligt hun grote verdienste.

Professioneel zijn beide Erics reeds enige tijd met pensioen, en helaas hebben ze nu ook gezamenlijk beslist hun atletiekpensioen aan te vragen. In naam van het voltallige bestuur en van alle atleten wens ik Eric Allegaert en Eric Vandendriessche dus te bedanken voor hun jarenlange inzet, hun hulp en medewerking bij tal van eigen organisaties, hun deskundige begeleiding tijdens Bekers van Vlaanderen en stages. Proficiat natuurlijk ook voor de schitterende prestaties van zovele atleten die onder hun leiding tot kampioenen zijn uitgegroeid.

Dames en heren, graag uw warm applaus voor Eric Allegaert en Eric Vandendriessche. (komen naar voor).

Wij hebben vanzelfsprekend voor een attentie gezorgd. Lange tijd werd in overweging genomen om hen een gps toestel aan te bieden, want volgens sommige zéér betrouwbare bronnen hebben onze vrienden nogal wat problemen om de juiste weg te vinden als ze samen op stap zijn. Vooral Vilvoorde lijkt onbekend terrein te zijn... Maar sinds de ingebruikname van onze nieuwe infrastructuur hebben onze Erics na de training bewezen over nog andere capaciteiten te beschikken. En dus bieden wij hen vol trots deze lekkernijen aan. Hartelijk dank, Eric en Eric ! Wij nemen vandaag wel afscheid van jullie als trainer, maar beslist niet als vrienden !

Er zijn natuurlijk, dames en heren, nog de respectievelijke echtgenotes, Marleen en Christiane). Ook aan hen een woord van dank, voor hun steun en hulp, hun begrip en geduld: vele uren brachten ze thuis alleen door terwijl hun mannen 'naar den atletiek waren'. En wellicht nog meer uren moesten ze de lofzangen óf het gezaag van manlief aanhoren. En dat verdient een bloemetje. (komen naar voor)

Christiane willen we nog speciaal bedanken voor haar vrijwillige hulp op woensdag en vrijdag in onze kantine. De dorstigen laven is weliswaar een werk van barmhartigheid, maar soms lastig en vooral onontbeerlijk. Dank Christiane.

Met dit afscheid van Eric en Eric sluiten we een belangrijk hoofdstuk af. Maar het leven in de club moet verder. Sinds vorige week werden de trainingen voor de lange afstand overgenomen door Wim Van Driessche uit Zele. Wij wensen hem alvast veel succes toe en hopen dat hij hier bij AC Deinze even lang zal werkzaam zijn als zijn voorgangers. Aan enthousiasme zal het in alle geval niet ontbreken, zoveel is nu al duidelijk ! Wim, Welkom !