Zoeken


Masters zetten AC Deinze op de wereldkaart op WK indoor in Boedapest

b_300_150_16777215_00_images_wmaci_foto.001.jpeg

 

Romeinen, Hunnen, Avaren, Mongolen, Turken, Habsburgers, Russen,... ; Boedapest werd in de loop der geschiedenis meermaals heldhaftig veroverd.

Van 25 tot 30 maart verliep de invasie van 3800 masteratleten, uit alle uithoeken van de wereld, voor de Hongaren gelukkig op een vreedzame manier.

Onze club werd vertegenwoordigd door maar liefst 4 masters (Lieve, Els, Marc en Luc), een prestatie op zich!

 

 

Lieve Clauwaert W40

Lieve mocht voor onze club de spits afbijten. Op dinsdag stond ze voor haar eerste uitdaging: om 5u00 opstaan en helemaal alleen per metro de metropool doorkruisen naar de indoorhal. Het leek alsof ze hier meer stress voor had dan voor de meerkamp (5-kamp), die reeds om 08u00 startte en die ze op amper 5 uur moest afhaspelen.

Maar Lieve slaagt in beide opdrachten met brio. De 60mH, hoog, ver, kogel en vooral haar laatste, en voor haar ongewone discipline, 800m werd met zoveel verbetenheid uitgevoerd, dat Lieve zowaar met het ZILVER aan de haal ging (3371 ptn).

Weg met de criticasters die het vrouwenatletiek op Belgisch niveau geregeld met argusogen bekijken. Lieve stond deze keer tussen wereldatleten en verwees haar opponenten de deur. Mijn volle respect Lieve!

Woensdag kwam het besef van haar doorgedreven inspanningen. Gezeur aan de heup en weerspannige achillespezen. De 3 kruisjes bij de individuele discipline hoogspringen op donderdag grepen ons, zo vroeg op de morgen, naar de keel. Lieve liet gelukkig het hoofd niet hangen.

Op vrijdag stond Lieve, na de nodige behandelingen, terug in topvorm voor het verspringen. Op het BK verraste ze ons reeds door 4m99 neer te zetten. Op dit WK kon ze nog een stapje verder: een stevig PR en 5m03 kwam op het scorebord. Goed voor de 4e plaats.

Weg alle pijn..., Lieve sluit met algehele tevredenheid en terechte fierheid af. Ook hoedje af voor Jan, die de zorg van de 3 meisjes de ganse week op zich nam. Wellicht ook niet te onderschatten.

Missie geslaagd....

 

Marc Bultinck M55

 

Ook Marc moest reeds op dag 1 in actie treden, zij het dan buiten, in het prachtige Szechenyi stadspark en met een zalige lentezon. De bewondering voor de pracht en praal van de parkkastelen zorgden bij mezelf voor enig oponthoud, zodat ik in de verte het startschot hoorde van de cross-country.

Marc hoorde plots onverwacht uit het niets “allé Marc, allé Deinze”, maar verpinkte niet! En toen wist ik het al, gefocuste Marc ging absoluut voor het podium. Marc heeft 8 km moeten lopen, maar liet mezelf even lang in het zweet lopen. Van de ene lus naar de andere, probeerde ik de M50 van de M55 te onderscheiden om Marc te briefen over de tussenstand. De kleine rugnummers zorgden voor verwarring, zodat bij aankomst niemand (ook Marc niet) zeker was : zilver of brons? Snel wat foto’s van Marc en vriend Toon, en weg naar Luc zijn 60m wedstrijd indoor, zowat 1 km verder. Het verlossende sms-je toonde ons de meest gunstige medaillekleur: ook Marc haalde ZILVER!

Twee dagen later, op donderdag, wist niemand wat we van Marc mochten/konden verwachten. Hij moest 3000m lopen in een biotoop die de zijne absoluut niet is: een indoorhal! Was het daardoor dat ik een ietwat nerveuze Marc aan de start zag? Het ging meteen razendsnel; zowat de ganse wedstrijd liep een kwartet met Marc aan de leiding. In de laatste ronde waren de versnellingen van de Rus en twee, flink uit de kluiten gewassen, scandinaviërs té snel voor Marc, waardoor hij het trio moest laten voorgaan. Een 4de plaats is voor onze ‘openluchtloper’ echter een prima prestatie!

Laatste dag, zondag, halve marathon tijd. Jawel beste lezers, Marc was zo zot om zich voor een 3de lange afstandsnummer in te schrijven. Starttijd 09:00, dus voor de uurwisseling eigenlijk 08:00. We waren er helaas live niet bij. Op onze afreisdag te horen krijgen dat Marc wereldkampioen wordt... Luc verzendt snel zijn allerlaatste tweet! Van een mooie afsluiter gesproken. Proficiat Marc!

Missie geslaagd....

 

Els Coppieters W35

 

Els start haar WK eveneens op dag 1 met 60m. Ze zet haar week meteen goed in met 8.38 q, PR en CR. De ‘q’ staat voor ‘qualified’ voor halve finale. In die halve finale gaat het pijlsnel; Els (8.62) houdt in voor wat nog komt...

Op donderdag staat hoog op het programma. Aangemoedigd door Lieve, slaagt Els erin om haar Belgisch goud te overtreffen met 2 cm. Haar 1m49 (nieuw PR en CR), was even hoog als de 2 bronzen medailles uit Spanje en Croatië. Helaas had Els 1 poging meer nodig gehad, zodat zij op de 5e plaats eindigde.

Hier lang blijven bij stilstaan had echter geen zin; Els haar koninginnenummer moest immers nog komen: de 60m horden! Dit nummer stond op vrijdag geprogrammeerd. Geen reeksen hier, maar meteen 2 halve finales. Onze Belgisch Kampioene en recordhoudster, klokt in deze wedstrijd af op 9,08 s (PR- CR - BR) in een totale 4de tijd. Kan u nog bijhouden hoeveel keer ze dit record al verbroken heeft dit seizoen? We zitten aan nummer 4!

Els naar de finale, dus iedereen blij! Blij, maar ook nerveus. Hordenlopen is een risiconummer en met zicht op een mogelijk podium werd de nervositeit bij ons enkel nog groter. Zaterdag was dan D-day voor Els. Haar drie grootse concurrenten maken geen fout en lopen alle drie onder de 9 seconden.

En wat dacht u dat Els zou doen, jawel, Belgisch Record nummer 5 verbreken, ze heeft ALLES eruit geperst, en verbluft opnieuw met haar tijd: 9,00 seconden rond. Dat is amper 8 honderdsten verwijderd van het brons. We hadden het haar met zijn allen zo gegund, maar het blijft een dijk van een prestatie Els!

Missie geslaagd...

 

Luc Vervynck M40

 

Voor Luc was dit, na zijn Europees Spanje-avontuur van vorig jaar een blij weerzien met de 60m en 200m atleten. Voor de nieuwe overzeese spurtbommen was het soms even googelen: Trinidad & Tobago, Virgin Islands? Ok, Caraïben dus. Chili, Canada, VS, Zuid-Afrika, Mexico, Venezuela, India en alles wat in Europees gebied ligt. De spurtnummers bij de mannen M40 was de grootste competitie van dit WK; 66 deelnemers op de 60m en maar liefst 80 deelnemers op de 200m.

Met zijn Belgische titel op de 60m in 7.42 en alle andere vergelijkbare seizoenstijden, leek een halve finale vlot haalbaar. Alleen kwam het er deze keer op dinsdag, om welke reden dan ook, niet uit: 7.57 was 4 honderdsten tekort voor de halve finale. Voor Luc was het niet goed, niet meer en niet minder.

Woensdag werd dus een bezinningsdag of “bezinkings”dag. Doorslikken en doorgaan. De support via twitter en sms pepte hem op.

Gelukkig op donderdag wel een goede loting van baan 4 voor de 200m. Het kostte hem slechts luttele seconden om de atleten in de hogere banen in te halen om uiteindelijk met zeer ruime voorsprong zijn reeks te winnen in 23.71.

Opluchting, vooral na het zien van de uiteindelijke ranking: 7de tijd op 80. De 18 beste tijden mogen door, halve finale verzekerd!

Diezelfde avond nog halve finale, opnieuw baan 4 en deze keer 3de in de reeks in 23.88, goed voor een 10e plaats. Ook de 4de Deinzenaar, een tevreden man.

Missie geslaagd...

 

We hadden 4 atleten met een missie. De missie was om te presteren in de mate waarin zij zich voorbereid hebben op dit WK kampioenschap. Gedisciplineerd hard trainen, fysisch zich laten verzorgen en hard op de voeding letten. Zij zijn allen met glans geslaagd in deze missie.

Het Boedapest hoofdstuk is nu afgesloten. De gerenommeerde koffiehuizen hebben de Belgische chocoladeliefhebbers na afloop graag zien komen...

Wie is online

We hebben 93 gasten en geen leden online